Ik lag in mijn tuintje en sliep
Toen was er een engel die riep:
Tjitse, je moet ontwaken
Om een versje voor Cees te maken
Een poesiealbum of poëziealbum is een album waarin kleine gedichten en versjes van vrienden worden verzameld. Het begrip poesiealbum is ontstaan doordat de eerste exemplaren geïmporteerd werden uit Duitsland. Deze boekjes droegen het opschrift Poesie (Duits voor poëzie), dat met de Nederlandse oe-klank (als in poes) werd uitgesproken.
Veel meisjes van vier tot twaalf jaar vragen aan familieleden, vrienden, of aan wie ze er dan ook voor in aanmerking vinden komen, of ze een stukje in hun poesiealbum willen schrijven. Daarvoor wordt het album zo nodig uitgeleend en meestal schrijven deze mensen een versje over uit een ander album of een bekend gedicht. Het gedicht wordt ondertekend met "ter herinnering aan je beste vriendin" of iets vergelijkbaars.
Het gedicht komt meestal op de rechterbladzijde en op de linkerpagina een "poesieplaatje". Ten slotte worden er allerlei versieringen aangebracht en letters verfraaid waarna het album wordt teruggegeven aan de eigenaar of eigenares.
Bron: Wikipedia
Eén ding
Ik ben wat zonderling
Eigenlijk is er niemand die mij snapt
Of figuurlijk eens mijn ramen lapt
Want door schone ramen straalt meer zon
En die is gratis, niet op bon
Verder ben ik echt oké
Maar niet altijd weltevree
- 0 -
Heb jij al een doel?
Zit dat soms stil op een stoel?
Nee, ik heb geen doel
Maar wel een stoel
Hé, ik zit
Maar ik voel me niet fit
Dus ga ik staan
En ik loop naar waar ik wil gaan
- 0 -
Ik pak een banaan en die is krom
Geen doel, eet en peins ik, oh wat dom
Ik wil wel een doel, maar dan bewegend
Hé bah nu, het regent en het regent
Nou en? Nou en? Regen is groei!
Ik ga maar weer zitten. Doei!
Dag doel
Hier heb je een stoel
We moeten eens even aan de praat
Want ik ben zowat ten einde raad
Nee, de tafel is leeg, het kleed een vod
Ik ben zo moe, soms zot en haast kapot
- 0 -
H é C !
spreekt Doel en danst 'Holadijee'
Ik ben jou en jij bent mij
Binding maakt vrij
- 0 -
Laten
Verlaten
Toelaten
Loslaten
- 0 -
De rode draad zat op een bol
Maar ligt, 't is te gek en te dol
Nu op de raarste plaatsen en plekken
Je zou- volgend - haast je nek verrekken
- 0 -
Een wereld vol drama, geluk en hectiek
Veel mensen, soms in of met je, soms als publiek
Leef je leven, zie zon en maan
Laat het geluid maar in z'n hemdje staan
Oh, wat simpel, kon het maar uit
Ja, 't gaat nu weer over dat geluid
Begraaf het, sla het, maak het een vod
Of verhuis het naar een diepe grot
Of: omarm het, wat schreeuwt harder dan hard?
Wil het door een muur rond je hart?
Nee, want dat klopt fier en er is niets mis
Mis rijmt of vis en dis en gis
En op 't is
En niet op 't was
(Dit gedicht schreef ik voor Gaby. Zie ook de pagina Grenzen )
Hier ben ik weer, ik zit aan tafel
Ik staar naar het kleed en zie een rafel
Ik trek en trek en ineens weet ik raad
Ik wil geen doel maar een rode draad
Een zachte, een elastische, geen kabel
Dat past me en voelt aimabel
Ik trek het kleed van de tafel , het wordt een prop
De tafel is leeg en ik klim erop
Ik stoot nog net niet m'n hoofd aan het plafond
En bekijk de wereld als vanaf een balkon
Wat maal ik om een heksenneus
Wat maal ik om de mensen
Ik ben toch heks en dat is heus
Het beste wat je kunt wensen
Hé Bé! Dat was effies plagiaat!
Waar blijf je met je echt goede raad?
Wel Cé! Volg gewoon je levenspad!
En kom nu snel eens uit dat gat.
Ik weet, je energie is soms minimaal
En in je hoofd zit veelsteveel kabaal
Maar jij bent sterk en daarin zit ster
[Ik dicht maar door, van heinde tot ver]
Ik zie jouw donkerten en jouw lichten
Ik zie je bewegen, je wilt niet zwichten
Doel 1: Ikke, ikke, ikke.
Doel 2: Transformatie, heroriëntatie, stilte, passie
Oh, was ik maar een bedelaar
En niet altijd rond vijven klaar
Hé T! Dat schreef een ander al!
Origineel ja! Geen gebral!
Lastig hoor, zo'n schouderklopper,
Geen topper, veelal gemopper.
- 0 -
Mensen met management als professie
Doen vaak een benen-op-tafel-sessie
Ik doe het nu ook maar in m'n keuken
Da's weer eens wat anders dan neuken
De mooiste ideeën en doelen vliegen nu af en aan
Tot dat de tafel wat scheef lijkt te gaan staan
Want: Als de wijn is in de man
Is de wijsheid in de kan
- 0 -
Mijn directeur heet Marlies
En ze heeft een oud servies
Het wordt wat stoffig in de kast
Ook al is er thee of een gast
Nu heeft ze ineens in het kader van beleid
Voor theesessies volop tijd
Het servies was dus weer veel in gebruik
Van after-tea's heeft ze nu een dikke buik
Hé Gebakje
Ik pak je!
Zoet en lekker bij thee
Echt een prima idee
En Beleid met een hoofdletter B?
Geen idee!
Aan vrijwel ieder takje
Hing zowaar een pakje
Want het was kerst
En geen herfst
Al is het nu lente
En woon ik niet in Drente
Wat een inleiding, aanloop, een opmaat
Benieuwd waar dit gedicht weer henegaat
Verrassen is soms ook een doel
Je begrijpt wel wat ik bedoel
Met Sint is er een en al rijmelarij
Soms metrisch, ritmisch, soms ook vrij
Hier rijmen de zinnen steeds na elkaar
Dat wordt vaak mooi, maar ook wel raar
Verrassing leidt niet steeds tot jolijt
Soms krijg je ervan bitter spijt
Maar veelal is het aardig en fijn
En kun je er beide blij van zijn
- - -
Onder mijn tafel, helemaal benee
Liggen altijd kruimels, ja stantepee
Het is niet anders, zo gaat het vaak
Tijd dus voor bezemen: ik schoonmaak
Dat laatste klinkt wat quasi Turks of Surinaams
Wat stotterig, geen smeuigVlaams
At je weleens Vlaamse frieten
Kon je die ook zo genieten?
Oh, een zijspoor, associatief
Terug nu, geen gegrief!
Waar komen deze gedichtjes vandaan?
Ik schreef ze zelf, een jaar of tien geleden denk ik.
Ik vond ze ineens in een plastic mapje bij het herinrichten van mijn boekenkast.
Het mapje bevatte vijf A4-tjes met op het eerste blad rechtsboven het woord 'Poezie" en in een cirkeltje het nummer 1.
"Ter inspiratie ende vermaeck", staat er zelfs bovenaan het blad met nummer 3 in het cirkeltje.
Nu is ze na jaren weer las, vind ik ze eigenlijk wel leuk.
En "Voer voor psychologen ...." ook!