Als ik eindelijk (half september) weer eens 'life' bij Loes ben, heeft ze nog een verjaardagscadeautje voor me. Ook een boek! (Zie: Ongetemd leven ).
Raynor Winn: Het Zoutpad; Over oude wegen naar een nieuw begin.
En in de kaart bij het boek lees ik: "Eigenlijk is iedere dag een ver-jaar-dag. Elke dag ben je verder van het jaar waarin je op deze wereld kwam. Zo ver-jaren we .... / / Je staat op het punt met iets nieuws te beginnen, het oude achter je te laten en letterlijk op een nieuwe woonplek* je droom te realiseren. Misschien moet je daar eerst nog iets voor kwijtraken, je weet maar nooit. Wat het ook is, het brengt je geluk."
*Onze ver-huis-plannen resulteerden (3 oktober 2020) uiteindelijk in een grote interne verhuizing én de plaatsing van een traplift op drie ! trappen. We blijven dus (vooralsnog?) op hetzelfde adres, maar ik (we) liet(en) al veel los voor een nieuw Begin. ;)). Dit is het!
Fragment uit Het Zoutpad (pagina 25):
Ik huilde nog steeds niet, maar binnen in me steeg een geluidloos gejammer op, dat zich vastklemde in mijn borst en me bijna de adem benam.
Nog een fragment (pagina 203):
We hadden kunnen stoppen, maar we hadden niets te verliezen en alles om voor te wandelen. Hier waren we vrij, geteisterd door de elementen, hongerig, moe, koud, maar vrij. Vrij om verder te lopen of niet, om te stoppen of niet. /.../ Hier waren we zelf nog meester over ons leven, over wat er met ons gebeurde, over ons lot. Het water liep uit onze rugzakken toen we die omdeden. We kozen ervoor te lopen en grepen de bijbehorende vrijheid met beide handen aan.
WAT EEN GEWELDIG BOEK. Van de achterflap: Het Zoutpad is een inspirerend verhaal over het omgaan met verdriet, de helende kracht van de natuur en de herontdekking van de ware betekenis van het leven, als je alles bent kwijtgeraakt.